Lata 1945-1951

W niedawno wyzwolonym Wrocławiu, już 22 czerwca 1945 r. powołana została Dolnośląska Okręgowa Izba Farmaceutyczna we Wrocławiu. Na zebraniu zwołanym przez dr. Stanisława Rajkowskiego nastąpiło ukonstytuowanie się Izby. Na stanowisko Komisarza Izby (komisarycznego prezesa) powołano mgr. farm. Leona Obrowicza. Wiceprezesami zostali: dr Stanisław Rajkowski i mgr Józef Dobrucki, skarbnikiem mgr Józef Kozak, a członkami Zarządu: mgr Marian Borówka, mgr Maria Rokosz i mgr Feliks Wozny.

Administracja polska na Ziemiach Odzyskanych zaistniała już w kwietniu 1945 r., wtedy też przybył tu dr Rajkowski i działając jako delegat ministra zdrowia ds. farmaceutycznych na okręg Dolnego Śląska organizował polskie apteki. Pierwszych 12 aptek uruchomiono do dnia 25 maja 1945 r. (w drodze nominacji na prowadzenie aptek). Prowadzili je polscy farmaceuci – magistrowie farmacji: Józef Kozak (Apteka Miejska nr 1), Janina Kozak-Jaskólska (Apteka Miejska nr 2), Feliks Wozny (Apteka Miejska nr 3), Natalia Bielecka (Apteka Miejska nr 4), Wiktor Bronowski (Apteka Miejska nr 5), Henryka Lutrowicz (Apteka Miejska nr 6), Jan Glinke (Apteka Miejska nr 8), Leon Obrowicz (Apteka Miejska nr 10), Józef Dobrucki (Apteka Miejska nr 11), Józef Pietrzyk (Apteka Miejska nr 12), Aleksander Fleige (Apteka Miejska nr 13), Zofia Szadurska (Apteka Miejska nr 14).

Podstawę utworzenia Izby stanowiła ustawa o izbach aptekarskich z 15 czerwca 1939 r. (Dz. U. RP Nr 55 poz. 346). Zmiana ustroju w państwie polskim spowodowała, iż dekretem z dnia 8 listopada 1946 r. o organizacji samorządów zawodowych: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego i aptekarskiego (Dz. U. Nr 64) przystosowano ww. ustawę z 1939 r. do realiów powojennych. Dekret ustalał m.in. zasadę powoływania organów Izby na drodze nominacji przez Ministra Zdrowia, który także zatwierdzał składy komisji rewizyjnych i sądów dyscyplinarnych (na wniosek Izb).

Izba miała za zadania:

• ochronę interesów zawodu,
• reprezentację zawodu,
• współdziałanie z władzami rządowymi w sprawach zawodu aptekarskiego,
• opiniowanie projektów ustaw, rozporządzeń i ważniejszych zarządzeń dotyczących aptekarstwa,
• krzewienie i strzeżenie zasad etyki zawodowej,
• sprawowanie sądownictwa dyscyplinarnego i sądów polubownych,
• podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
• działalność samopomocową.

W 1948 r., ze względu na stan zdrowia, ustąpił pierwszy prezes Izby, a jego stanowisko na krótki okres powierzono mgr Feliksowi Woznemu, następnie mgr. Władysławowi Ferencowiczowi, a od 14 sierpnia 1948 r. mgr. Feliksowi Kołkiewiczowi.

Również od 14 sierpnia 1948 r. zaczęła działać dwudziestoosobowa Rada Izby powołana przez Ministra Zdrowia. W jej skład wchodzili: członkowie Zarządu (prezes, wiceprezesi J. Kozak i W. Ferencowicz, sekretarz Józef Pawlak, skarbnik Ignacy Romer) oraz dr farm. Stanisław Rajkowski i magistrowie farmacji: Alfred Krzyżanowski, Zofia Szadurska, Brunon Jaskólski, Zenon Olszewski, Leon Obrowicz, Edmund Jaraczewski, Geza Kroó, Antoni Haksztocki, Zbigniew Sward, Michał Ferber, Zygmunt Anderski, a także prowizorzy: Jan Smoleński i Stanisław Pajewski. Rada Izby i jej Zarząd pracowały bardzo intensywnie również poprzez powoływane komisje problemowe, takie jak: porządkowa, podatkowo-buchalteryjna, defektów oraz współpracy z Centralą Handlową Farmaceutyczno-Sanitarną „Centrasan”. Pod koniec 1949 r. Izba liczyła już 309 członków (156 pracodawców i 153 pracowników aptek). Bardzo prężnie pracowało biuro Izby kierowane przez dyrektora biura, którymi kolejno byli: mgr farm. Julian Simon, dr farm. Józef Pilewski, mgr farm. Brunon Jaskólski i Anna Targońska. Zatrudnionych było 7 pracowników umysłowych i 2 fizycznych (1949 r.), którzy pracowali w takich działach jak: sekretariat, kancelaria i referaty: finansowy, personalny, prawny, prasowy i farmaceutyczny. O intensywności pracy biura świadczyć może ilość korespondencji (np. w 1947 r. wpłynęły 2593 pisma, a wysłano 1698; w 1949 r. wysłano 9524 pism).

Siedzibą Izby był budynek przy ul. Szewskiej 19/21 we Wrocławiu, którego Izba nie była jedynym użytkownikiem – mieściły się tam m. in. dwie hurtownie farmaceutyczne i Wojewódzka Składnica Sanitarna. Planowano też utworzenie w tym budynku Banku Spółdzielczego Aptekarzy, jednak nie doszło to do skutku mimo starań środowiska.

Od roku 1947 wrocławska Izba zaczęła używać nazwy Okręgowa Izba Aptekarska we Wrocławiu. Zasięg jej działania był jeszcze większy niż obecny, obejmował m.in. powiaty: Namysłów, Żagań, Szprotawa i Brzeg. Niezaprzeczalną, olbrzymią zasługą Izby było zainicjowanie utworzenia Wydziału Farmaceutycznego oraz jego wspieranie finansowe zarówno w czasie odbudowy, jak i wyposażania budynku, a także późniejsze działania, jak np. fundowanie stypendiów dla studentów farmacji. Korzystając z faktu, że uchwała o powołaniu polskiej wyższej uczelni we Wrocławiu przewidywała utworzenie Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Farmaceutycznym, Izba Aptekarska wystąpiła do ówczesnego rektora Uniwersytetu Wrocławskiego z propozycją uruchomienia Oddziału Farmaceutycznego jak najszybciej, deklarując pomoc materialną w odbudowie i wyposażeniu Oddziału. Pierwszą dotację Izba przekazała już w listopadzie 1945 r. Podczas uroczystego Zjazdu Farmaceutów Dolnego Śląska (22 czerwca 1946 r.) gmach Oddziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i lokal Izby poświęcił ks. kanonik Kazimierz Lagosz. W trakcie Zjazdu ofiarowano 300 tys. zł na potrzeby Oddziału Farmaceutycznego i odbudowę Warszawy. W tworzeniu i wyposażaniu przyszłego Wydziału Farmaceutycznego uczestniczyła również Katowicka Okręgowa Izba Aptekarska. Fakt ten przypomina tablica ze zdjęciami z tego okresu do dziś wisząca na korytarzu Zakładu Farmacji Stosowanej, a jej kserokopia znajduje się w Dolnośląskiej Izbie Aptekarskiej przy ul. Matejki 6 we Wrocławiu. Izba partycypowała w remoncie budynków, sal wykładowych, a jej członkowie przez cały okres powojennej działalności Izby fundowali stypendia dla przyszłych adeptów farmacji (np. w roku akademickim 1945/46 ok. 30% studentów było stypendystami Izby).Wyposażenie Oddziału (szkło, aparatura, odczynniki) sprowadzano z terenu całego województwa (m.in. z poniemieckich aptek). Szczególny wkład w uzupełnianie wyposażenia mieli członkowie Izby – dr Rajkowski, mgr Olszewski i mgr Obrowicz. Oddział Farmaceutyczny ówczesnego Uniwersytetu Wrocławskiego i Politechniki wiele zawdzięczał Dolnośląskiej Okręgowej Izbie Farmaceutycznej, czego powinny mieć świadomość kolejne pokolenia farmaceutów – bez ofiarności jej członków, powstanie i dalsze funkcjonowanie Oddziału nie byłoby możliwe.

W początkowym okresie działania na Ziemiach Odzyskanych Izba uruchamiała apteki i inwentaryzowała mienie poniemieckie. Do końca 1945 r. przejęto od Zarządu Miasta prawie wszystkie apteki. W roku 1947 pojawiły się problemy wynikające z konieczności uregulowania stanu prawnego aptek – Izba od 1947 r. przeprowadzała akcję wykupu aptek na warunkach umożliwiających przejęcie praw ich dotychczasowych użytkowników.

W dniu 12 lutego 1947 r. zwołano we Wrocławiu Zjazd Farmaceutów Ziem Odzyskanych – wzięło w nim udział 61 farmaceutów. Na Zjeździe omawiano warunki wykupu aptek, zajęto się wyceną aptek, terminami płatności itp. problemami. Ostateczny ich wykup nastąpił w październiku 1947 r.

 Izba Aptekarska angażowała się w ocenę sytuacji kadrowej aptek na Ziemiach Odzyskanych, jak również podnoszeniem kwalifikacji personelu. Już w czerwcu 1946 r. zorganizowała kursy zawodowe dla laborantów i sił pomocniczych, którzy mieli zastąpić niemieckie siły pomocnicze. Dla farmaceutów kurs dokształcający Izba zorganizowała w 1949 r. we współpracy z Oddziałem Farmaceutycznym. Wykłady prowadzili prof. Ludwik Hirszfeld, prof. Tadeusz Baranowski, prof. Józef Hano, prof. Bogusław Bobrański, prof. Tadeusz Bodalski.

Izba nadzorowała pracę aptek i pomagała w ich funkcjonowaniu. Zajmowała się odpłatnym rozdziałem między poszczególne apteki środków leczniczych, zwłaszcza deficytowych, a także pochodzących z darów UNRRA. Pośredniczyła w zawieraniu umów o dostawy leków z aptek prywatnych do Ubezpieczalni Społecznej, Zarządu Miejskiego, Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, Wydziału Zdrowia Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, udzielając tym instytucjom specjalnego rabatu. Komisja Podatkowo-Buchalteryjna Izby pomagała w rewizji wydanych na niekorzyść aptek orzeczeń podatkowych. W porozumieniu z Naczelną Izbą Aptekarską i innym Izbami Okręgowymi uregulowano taksę aptekarską, a także pobory personelu zarówno polskiego, jak i niemieckiego.

Izba współpracowała z Wrocławskim Oddziałem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego utworzonym 10 maja 1948 r. W pierwszych władzach Towarzystwa powtarzają się nazwiska działaczy samorządowych: dr S. Rajkowski, mgr L. Obrowicz, mgr J. Kozak, mgr Z. Olszewski.

Izba stała na straży zasad etyki zawodowej – w tym celu funkcjonował Sąd Dyscyplinarny Izby, jak również Komisja Porządkowa, która przeprowadzała lustracje aptek. Karano aptekarzy za postępowanie naruszające zasady etyki zawodowej, za które uznawano: niewłaściwe przygotowanie i wydanie leku, zawyżenie jego ceny, niewłaściwą postawę obywatelską podczas wojny, działanie na szkodę Ubezpieczalni Społecznej. Wrocławska Izba wystąpiła nawet do Naczelnej Izby Aptekarskiej o oddelegowanie sędziego zawodowego celem pomocy w sądzeniu osób podejrzanych o kolaborację z okupantem.

Sąd Koleżeński Izby rozsądzał sprawy sukcesji po zmarłym właścicielu apteki, a także działał jako sąd polubowny rozstrzygający spory między kolegami – właścicielami aptek.

W krótkim powojennym działaniu Izby był też czas na nawiązanie kontaktów zagranicznych z kolegami farmaceutami. W czasie Wystawy Ziem Odzyskanych. odbywającej się we Wrocławiu Izba zaprosiła (28.IX.1948 r.) czeskich farmaceutów na czele z dr. Vrtisem, prezesem Naczelnej Izby Aptekarskiej w Pradze.

Izba prowadziła działalność samopomocową, udzielając zapomóg wdowom i sierotom po zmarłych kolegach. Ofiarność farmaceutów nie kończyła się na pomocy dla najbliższych kolegów. Środowisko, oprócz środków na Oddział Farmaceutyczny, przekazywało fundusze na odbudowę Warszawy, na pomoc zimową, jak również wykupywało Premiową Pożyczkę Odbudowy Kraju. Część funduszy Izba przeznaczała na składkę na rzecz Naczelnej Izby Aptekarskiej (stałe miesięczne wpłaty), a także na wydatki nieprzewidziane, jak pokrycie kosztów pogrzebu pierwszego prezesa Naczelnej Izby Aptekarskiej prof. Bronisława Koskowskiego.

Od roku 1950 Izba nie przejawiała żadnej aktywności, jej działalność polegała głównie na odpieraniu ataków prasowych na środowisko. Zmiany strukturalne i organizacyjne w całej służbie zdrowia, konsekwentne uspołecznianie aptek, likwidacja Izb Lekarskich i Lekarsko-Dentystycznych wskazywały wyraźnie, że również Izby Aptekarskie przestaną istnieć. I rzeczywiście w dniu 8 stycznia 1951 r. Sejm uchwalił ustawę o likwidacji Izb Aptekarskich. Od tego czasu jedynym wyrazicielem dążeń środowiska, przez wiele lat pozostało Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, aż do odrodzenia się samorządu aptekarskiego w 1991 r.

CZĘŚĆ II 

Lata 1990-2000

Od pierwszych miesięcy 1990 r. we Wrocławiu zaczęła działać 30-osobowa grupa założycielska, która wzięła na siebie trud zorganizowania po raz kolejny Izby Farmaceutycznej (a może Aptekarskiej?). Spotykali się przez kilkanaście miesięcy – w świetlicy Przedsiębiorstwa Zaopatrzenia Farmaceutycznego „Cefarm” we Wrocławiu, w aptece przy pl. 1 Maja 7a we Wrocławiu (u mgr E. Kędzierskiej), w Zakładzie Farmacji Stosowanej (u dr. J. Pluty). Dyskutowali nad kształtem przyszłej Izby: czy ma to być Izba Farmaceutyczna czy Aptekarska, czy ma mieć swoje regiony, a one swoich przed przedstawicieli w organach Izby, a także nad prywatyzacją aptek. A oto historyczny skład tej grupy:

przewodnicząca – mgr Edwarda Kędzierska (Wrocław);

zastępcy – dr Leszek Bielski (Wrocław), mgr Anna Domagała-Myczkowska (Wrocław);

sekretarze – mgr Irena Knabel-Krzyszowska (Wrocław),   mgr Maria Łosieczka (Wrocław);

członkowie: prof. Zenon Olszewski (Wrocław), mgr Jerzy Blomka (Jelenia Góra), mgr Edward Budko (Wrocław), mgr Jadwiga Ciaciura (Wrocław), mgr Joanna Cichoń (Świdnica), mgr Ryszard Duszyński (Wrocław), mgr Zbigniew Grendziak (Legnica), dr Krystyna Gromek (Wrocław), dr Tadeusz Gruszczyński (Wrocław), mgr Jan Horodecki (Świebodzice), mgr Jerzy Hryniewiecki (Wałbrzych), mgr Amelia Kata-Lis (Jelenia Góra), mgr Andrzej Krause (Bielawa), mgr Krzysztof Królicki (Wrocław), mgr Krystyna Kurzeja (Wrocław), mgr Aldona Lewandowska (Wrocław), prof. Michał Masiak (Wrocław), mgr Barbara Matkowska (Wrocław), mgr Jan Matusz (Wrocław), mgr Joanna Piątkowska (Wrocław), dr Janusz Pluta (Wrocław), mgr Iwona Rychter (Wrocław), mgr Janina Samsonowicz (Wrocław), mgr Maria Słowik (Bystrzyca Kł.), mgr Danuta Tanecka (Głogów), doc. Leszek Wendt (Wrocław).

Czekali na ukazanie się aktu prawnego określającego status samorządu aptekarskiego. Czekali długo, tymczasem spośród grupy założycielskiej wyłoniło się Dolnośląskie Stowarzyszenie Właścicieli Prywatnych Aptek, które mogło funkcjonować bez ustawy. Pozostali wciąż czekali, działając dalej. Prywatyzowały się apteki PZF „Cefarm” i nie tylko. Pierwsza prywatna apteka powstała w lutym 1990 r. w Jelczu-Laskowicach.

Wreszcie 19 kwietnia 1991 r. została uchwalona ustawa o izbach aptekarskich (Dz. U. Nr 41 p. 147). Uchwalenie ustawy o izbach aptekarskich spowodowało oprócz wszelkich innych zmian powstanie nowego zawodu aptekarza i wyraźne wyodrębnienie go spośród innych zawodów wykonywanych przez farmaceutów. Komitet założycielski zaczął przygotowania do wyborów władz samorządowych Dolnośląskiej Izby – tworzono listy magistrów farmacji pracujących w aptekach lub hurtowniach we wszystkich województwach dolnośląskich w celu ustalenia liczby delegatów reprezentujących poszczególne regiony Izby. Ostatecznie ustalono, że Wrocław deleguje 40 farmaceutów, Wałbrzych – 17, Legnica – 13, a Jelenia Góra – 11. Osoby te wybrano w wyborach bezpośrednich, które odbyły się w regionach we wrześniu 1991 r., we Wrocławiu 29 września 1991 r. Także od września zaczęły już działać niektóre komisje przyszłej Izby. Pierwsza opinia dotycząca wniosku o wydanie koncesji na prowadzenie apteki nosi datę 27.09.1991 r. i podpis mgr Aldony Lewandowskiej (Komisja ds. Sieci Aptek).W tym samym czasie pojawiły się następne „ustawy farmaceutyczne”:

1. Ustawa z 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz. U. Nr 94, p. 422).
2. Ustawa z 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, p. 452).

Pierwszy Okręgowy Zjazd Aptekarzy odbył się 26 października 1991 r. we Wrocławiu, w sali przy ul. Matejki 6 pod przewodnictwem mgr Joanny Piątkowskiej. Z ogólnej liczby 81 delegatów udział w obradach wzięło 79. Zjazd odbył się w dwóch turach. W pierwszej turze – wyborczej, w wyborach bezpośrednich prezesem Dolnośląskiej Tymczasowej Izby Aptekarskiej został dr hab. farm. Janusz Pluta, a Rzecznikiem Odpowiedzialności Zawodowej mgr farm. Janina Samsonowicz. Wybrano też dwudziestopięcioosobową Radę Aptekarską, czterech zastępców Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, dziewęciu sędziów Sądu Aptekarskiego, czteroosobową Komisję Rewizyjną i ośmiu delegatów na Krajowy Zjazd Aptekarzy. W drugiej turze (16 listopada) uchwalono regulaminy organów Izby, przedyskutowano kierunki jej działania i uchwalono wysokość składki członkowskiej na rzecz Izby. W dniu 5 listopada odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Aptekarskiej w dziekanacie Wydziału Farmaceutycznego AM we Wrocławiu, przy ul. Nankiera 1, na którym wyłoniono prezydium Rady Aptekarskiej DIA: prezes: dr hab. farm. Janusz Pluta; zastępcy: mgr farm. Irena Knabel-Krzyszowska (region wrocławski), mgr farm. Amelia Kata-Lis (region jeleniogórski), mgr farm. Andrzej Krause (region wałbrzyski), mgr farm. Witold Huget (region legnicki); sekretarz: mgr farm. Joanna Piątkowska; skarbnik: mgr farm. Anna Domagała-Myczkowska; członek: mgr farm. Aldona Lewandowska. W tym czasie ukonstytuowały się również: Sąd Aptekarski z przewodniczącą mgr farm. Aliną Giewartowską i zastępcą mgr. farm. Jerzy Hryniewieckim oraz Komisja Rewizyjna – przewodnicząca mgr farm. Edwarda Kędzierska i zastępca mgr farm. Jolanta Paradowska. Pierwsze posiedzenie prezydium Rady DIA odbyło się 15 listopada w Zakładzie Farmacji Stosowanej we Wrocławiu przy ul. Grodzkiej 9. Połączone posiedzenie Rady Dolnośląskiej Izby Lekarskiej i prezydium Rady DIA w dniu 21 listopada zaowocowało wspólnym oświadczeniem dla prasy o proteście przeciwko skandalicznemu trybowi wprowadzenia ustawy „o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne”.

   Od początku grudnia Izba funkcjonuje w nowej siedzibie na parterze budynku przy ul. Matejki 6 we Wrocławiu (w lokalu wynajętym od SdRP). Biuro Izby otrzymało elektryczną maszynę do pisania (od Komitetu Organizacyjnego) i stare meble (po byłym PZPR). W tym samym roku Izba ufundowała po raz pierwszy nagrodę dla studenta laureata konkursu „Lek roślinny”. Przedstawiciel Izby uczestniczył w rozdaniu dyplomów magistrom farmacji absolwentom A.D. 1991. Od 15 grudnia Izba zatrudniła pierwszego pracownika administracyjnego: mgr inż. Elżbietę Romanę Koprowską.

W grudniu 1991 r. na Krajowym Zjeździe Aptekarzy prezesem Naczelnej Rady Aptekarskiej została wybrana mgr farm. Edwarda Kędzierska z Wrocławia.

   Rok 1992

Rok ten  Dolnośląska Izba Aptekarska rozpoczęła od organizowania się w nowej siedzibie. W styczniu zatrudniony został prawnik Izby, mecenas Mirosław Wieczerzak (postać ciekawa, nieco kontrowersyjna, o dużej wiedzy zawodowej i erudycji).

W lutym zaczął ukazywać się Biuletyn DIA (numer 1 obejmował styczeń/luty 1992). W ciągu roku ukazało się jeszcze 8 numerów (od numeru 4/5 już w formie książeczki). Komitet redakcyjny tworzyli: Andrzej Syroka i Ewa Zygadło, zastąpiona później przez Bożenę Płonkę-Syrokę.

Rada Aptekarska w dniu 21 lutego drogą uchwał powołała do życia komisje problemowe Izby:

• Komisję Ekonomiczną (przew. mgr Elżbieta Mastalerz)
• Komisję Legislacyjną (przew. mgr Aldona Lewandowska)
• Komisję Pomocy Koleżeńskiej (przew. mgr Krystyna Szostak)
• Komisję Deontologii i Etyki (przew. mgr Maria Cichosz)
• Komisję ds. Aptek Szpitalnych (przew. mgr Krzysztofa Szkarłat).

Od początku roku Izba, choć była jeszcze w stadium organizacji, pracowała bardzo intensywnie. Podejmowała swoje normalne odtąd obowiązki. Samorząd zawodowy ustosunkowywał się do projektów aktów legislacyjnych (jako pierwsze robiło to całe Prezydium, później sama Komisja Legislacyjna, czasem wspomagana przez członków Prezydium lub też innych komisji problemowych). Były to projekty rozporządzeń MZiOS dotyczące:

• funkcjonowania Nadzorów Farmaceutycznych,
• obrotu poza aptecznego,
• taksy nocnej,
• prawa wykonywania zawodu aptekarza,
• prowadzenia rejestru aptek, aptekarzy i hurtowni,
• weryfikacji koncesji.

Izba zajęła też stanowisko w sprawach:

• prowadzenia ksiąg podatkowych,
• taryfikatora aptekarzy szpitalnych,
• prywatyzacji aptek szpitalnych.

Reaktywowany samorząd był poddawany ciężkim próbom. Oto w lutym Urząd Miejski m. Wrocławia wystawił na przetarg dwie największe zarządzane przez PZF „Cefarm” apteki we Wrocławiu przy ul. Kościuszki i przy pl. Kościuszki (chodziły słuchy, że chce je przejąć obcy kapitał). Po wielkiej „szarpaninie” konflikt zakończono polubownie – PZF „Cefarm” utrzymał swoje dwie apteki. W tym samym miesiącu znowu zawrzało w samorządzie – ciągłe zaległości w refundacji doprowadziły do wydawania leków w aptekach regionu legnickiego za 100 % odpłatnością (od 21.02.1992 r.). I ten konflikt został zażegnany na drodze negocjacji.Także w lutym Rada Aptekarska zmieniła sposób ustalania wysokości składek członkowskich na rzecz DIA pobieranych od właścicieli aptek, uzależniając je od obrotu apteki.

We wszystkich regionach regułą bez wyjątków stały się comiesięczne zebrania członków Izby, na których omawiano sprawy bieżące, nowe akty ustawodawcze, dyskutowano i szkolono się w aptekarskim gronie. Biuro Izby zostało skompletowane w kwietniu – zatrudniona została Jadwiga Szyszka i księgowa Anna Olszewska.

Izba działając w kierunku integracji całego środowiska farmaceutów, podjęła współpracę z macierzystym Wydziałem Farmacji: uchwaliła nagrodę dla najlepszego absolwenta Wydziału Farmaceutycznego A.D. 1992 i zapewniła zatrudnienie w aptekach 10 najlepszym absolwentom, celem odbycia przez nich stażu – deklaracja ta była bardzo ważna dla środowiska, ponieważ nadal panowało bezrobocie wśród aptekarzy (początki prywatyzacji!!!)

Izba współpracowała również ze Stowarzyszeniem Właścicieli Prywatnych Aptek: w Biuletynie DIA ukazał się wywiad z mgr. E. Budko. Jednak wzajemne kontakty były różne: Izba reprezentowała całe środowisko, a Stowarzyszenie tylko właścicieli aptek, i to nie wszystkich.

We wszystkich regionach przedstawiciele Izby zajmują należne im miejsce – m. in. uczestniczą w pracach sejmików samorządowych. Spośród spraw fachowych wyłania się problem rozliczania leków psychotropowych (tzw. „psychotropów”).

Od lipca 1992 r. pojawiły się w klapach naszych strojów służbowych kolorowe plakietki (biała dla kierownika apteki, niebieska dla magistra farm., żółta dla technika farm.). Jest to efekt pierwszych posunięć Krajowego Inspektora Farmaceutycznego, czyli pierwszego wiceministra zdrowia farmaceuty dr. Wojciecha Kuźmierkiewicza (powołanego na to stanowisko w kwietniu 1992 r.). Po powołaniu Krajowego Inspektora Farmaceutycznego przychodzi kolej na Wojewódzkich Inspektorów Farmaceutycznych. W rejonach Izby zostają nimi dotychczasowi:

• mgr Mieczysław Lach (jeleniogórskie),
• mgr Marzena Skoczypiec (legnickie),
• mgr Danuta Konieczna (wałbrzyskie),
• mgr Lidia Temler (wrocławskie).

W ramach kontynuowania polityki integracji środowiska, mgr Amelia Kata-Lis (wiceprezes DIA ds. regionu jeleniogórskiego) organizuje 4 września w Jeleniej Górze spotkanie aptekarzy, w którym udział bierze dyrektor Departamentu Farmacji MZiOS mgr farm. Janina Mańko. Na spotkaniu tym poruszono sprawy:

• dyżurów aptek typu „B”,
• opłaty za recepturę,
• opiniowania przez Izbę koncesji na prowadzenie aptek,
• obrotu pozaaptecznego,
• nowych list leków,
• ciągłych opóźnień w refundacji.

Komisja ds. Pomocy Koleżeńskiej DIA, z mgr Krystyną Szostak na czele, w drugiej połowie roku rozpoczęła akcje nawiązywania kontaktów z emerytami – seniorami zawodu farmaceuty, a także poszukiwania ciągle brakujących miejsc pracy dla farmaceutów.

Wkrótce także rozpoczął się proces komputeryzacji aptek (tak ułatwiającej pracę aptekarza) – pierwszą skomputeryzowaną apteką w rejonie była apteka „Waleriana” przy ul. Legnickiej we Wrocławiu należąca do mgr Elżbiety Mastalerz (11 października 1992 r.).

W ramach współpracy z Wojewódzkimi Inspektorami Farmaceutycznymi, 16 października odbyło się w Izbie pierwsze wspólne spotkanie z prezydium Rady DIA nt. współpracy i zacieśnienia kontaktów. Później kontakty te były częstsze.

Przedstawiciele Izby uczestniczyli też w pierwszych przetargach na lokale apteczne.

Cały rok 1992 zdominowały problemy związane z opóźnieniami w refundacji i staraniami o większy lokal dla Izby. Koniec roku był walką o utrzymanie ustawowej koncesji tylko dla farmaceutów. Przedstawiciele Izby spotkali się z wieloma posłami na Sejm RP celem przekonania ich do racji samorządu i zakwestionowania przez Sejm RP orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, zgodnie z którym koncesję na prowadzenie apteki może otrzymać każdy, kto się o nią ubiega.

W dniu 31 grudnia 1992 r. w regionie wrocławskim było: 145 aptek prywatnych, 30 aptek zakładowych, 20 aptek PZF „Cefarm”, 26 hurtowni farmaceutycznych, 8 wytwórni farmaceutycznych.

Rok 1993

Rozpoczął się on od ogłoszenia długo oczekiwanych aktów wykonawczych do ustaw „o izbach aptekarskich” i „o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym”. Były to rozporządzenia:

• w sprawie warunków prowadzenia apteki,
• w sprawie warunków prowadzenia hurtowni farmaceutycznej,
• w sprawie typów aptek, zakresu i rodzaju czynności należących do aptek poszczególnych typów oraz wymogów dotyczących lokali i wyposażenia aptek.

W styczniu Prezydium Rady DIA wyraziło sprzeciw wobec trybu obsadzania stanowiska dyrektora Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu (został nim Stanisław Cebrat) bez konsultacji z zainteresowanymi samorządami.

W dniu 13 lutego po raz pierwszy spotkali się seniorzy farmacji, ok. 40 osób. Spotkanie było bardzo udane. Od tego dnia Klub Seniora DIA rozpoczął swoją intensywną działalność. Przewodniczącą Zarządu Klubu została mgr farm. Zofia Jędrzejowska. Wesołym urozmaiceniem był wokalny występ pp. Klanieckich, zwłaszcza, że potrzebne pianino przyciągnięto z przedszkola przy ul. Matejki 3 (naprzeciwko naszej siedziby).

Komisja Ekonomiczna DIA po raz pierwszy przygotowała plan dyżurów aptek m. Wrocławia na rok 1993.

Rozporządzenie MZiOS z 14 grudnia 1992 r. dotyczące przyznawania prawa wykonywania zawodu aptekarza oraz prowadzenia rejestrów aptekarzy i aptek spowodowało przejęcie przez Izby Aptekarskie tych obowiązków (prowadzenie rejestrów aptek, aptekarzy i wydawanie prawa wykonywania zawodu). Od marca rozpoczęto przekazywanie Izbom akt farmaceutów z Wydziałów Zdrowia Urzędów Wojewódzkich.

W tym też czasie Izba podjęła inicjatywę umożliwienia studiów farmaceutycznych 5 technikom farmacji – poprzez przyjęcie ich na uczelnię bez egzaminu wstępnego (poza limitem). Rada Wydziału Farmaceutycznego wyraziła zgodę, niestety Ministerstwo nie znalazło funduszy na ten cel i inicjatywa upadła.

II Okręgowy Zjazd Delegatów DIA odbył się w Sobótce-Górce w dniach 19-20 lutego 1993 r. Zjazd zaszczycili swoją obecnością m. in. Krajowy Inspektor Farmaceutyczny min. Wojciech Kuźmierkiewicz i dyrektor Departamentu Farmacji Janina Mańko. Ważne tematy zjazdu to: sprawy własności lokali aptecznych, naglące sprawy komputeryzacji aptek, opracowanie regulaminu opiniowania koncesji dla sieci aptek, uchwalenie Statutu DIA.

Od dnia 20 lutego 1993 r. rozpoczęła się tradycja organizowania Balu Aptekarza. Pierwszy Bal Aptekarza odbył się w Operze Wrocławskiej, zorganizowany przez Izbę i hurtownię Urtica. Atrakcjami były arie z opery „Baron cygański”, kotyliony, występ Hanny Banaszak. Aptekarze bawili się do białego rana!

Aptekarze szpitalni uaktywniają się od początku roku zabierając niejednokrotnie głos na forum krajowym i lokalnym w sprawach istotnych dla nich, takich jak: taryfikator pracowniczy i olbrzymi brak personelu fachowego, a także proponując uznanie zawodu aptekarza zakładowego za deficytowy.

Izba przystąpiła wraz z DIL-em do tworzenia wspólnego Klubu, mieszczącego się w budynku przy ul. Matejki 6. Wyasygnowano na ten cel 100 mln zł, została utworzona 10-osobowa Rada Klubu – po 5 osób z każdej Izby (Lekarskiej i Aptekarskiej).

Utworzono fundusz pomocy koleżeńskiej i uchwalono regulamin Komisji Pomocy Koleżeńskiej (na fundusz składały się dobrowolne datki i 2% odpis od składek członkowskich aptekarzy). Od tego momentu Izba zaczęła wspierać finansowo farmaceutów będących w trudnej sytuacji życiowej.

W dniu 7 marca w regionie jeleniogórskim odbył się XVII Bieg Piastów sponsorowany przez Izbę, na którym została stworzona ekologiczna ścieżka „Buki” z tablicą DIA. Nagrodę w wysokości 2 mln zł otrzymała mgr farm. Małgorzata Eliasińska z Krakowa (nagrodę ufundowali mgr Amelia Kata-Lis i mgr Jerzy Blomka).

Głównym tematem dyskutowanym w Izbie począwszy od marca 1993 r. była komputeryzacja aptek. W dniu 29 marca rozpoczęła się prezentacja programów komputerowych w siedzibie Izby – jako pierwszy przedstawiono program „Waza”. W kwietniu dyrektor Wydziału Zdrowia we Wrocławiu J. Cebrat ogłosił przetarg na program komputerowy dla aptek (zakończony fiaskiem).

Izba wychodząc naprzeciw zapotrzebowaniu społecznemu zorganizowała 15 kwietnia w siedzibie DIA pierwsze spotkanie dla pracowników aptek, okazało się jednak, iż brak jest szerszego zainteresowania tego typu spotkaniami (obecnych było 40 osób), a także ich kontynuacją.

Biuletyn DIA rozpoczął przedstawianie sylwetek farmaceutów, działających także na innych polach, np. w numerze 4/93 opublikowano rozmowę z mgr farm. Irminą Wojtkiewicz pt.„Lubię gwasz”.

W dniach 23 – 24 kwietnia zwołano Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Aptekarzy w Lublinie. Uchwalono na nim Kodeks Etyki Aptekarza Rzeczypospolitej Polskiej (zawiera 54 artykuły w 8 rozdziałach). Zjazdowi przewodniczył prezes DIA prof. Janusz Pluta, który został też przewodniczącym Naukowej Rady Konsultacyjnej przy NRA (powołanej przez tenże zjazd).

Prezes Izby profesor Janusz Pluta – został wybrany dziekanem Wydziału Farmaceutycznego AM we Wrocławiu. Stanowisko to objął 1 września 1993 r.

Biuletyn Izby wzbogacił się o nowego współpracownika, został nim mgr farm. Piotr Andrzej Szota (malarz, dziennikarz, zielarz i aptekarz).

Jak zwykle prężny region jeleniogórski zorganizował w dniach 28-29 maja wyjazdowe posiedzenie Rady Aptekarskiej w Grzybowcu k/Jeleniej Góry. Z zaproszenia DIA skorzystało wielu gości z NRA i innych Izb Okręgowych. W przepięknej scenerii odbywało się szerokie forum dyskusyjne na tematy:  nowelizacji ustawy o izbach aptekarskich, wprowadzenia do aptek VAT-u, komu wydawać koncesje na prowadzenie aptek, opłat za ekspedycję w porze nocnej, marż na leki onkologiczne, rozporządzenia w sprawie uprawnień techników farmaceutycznych, taryfikatora dla aptekarzy szpitalnych, dziedziczenia aptek, kwalifikacji zawodowych i programu specjalizacji, opłat za leki recepturowe.

W Kłodzku 15 czerwca uroczyście obchodzono jubileusz 600-lecia apteki „Pod Murzynem”, której właścicielką jest obecnie mgr Halina Błahuta. Współorganizatorem była Izba. Centralne obchody zorganizowano w Muzeum Ziemi Kłodzkiej, gdzie odbyły się sesje naukowe, koncert kameralny. Goście odwiedzili również aptekę.

Na zebraniu w Jeleniej Górze w dniu 25 czerwca, ogólnie lubiani mgr A. Kata-Lis i mgr J. Blomka zrezygnowali z pełnionych funkcji w samorządzie. Nowym wiceprezesem DIA ds. regionu jeleniogórskiego został wybrany mgr Józef Hussar.

W lipcu utworzona została Rada Ochrony Zdrowia przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie (60 osób). Wiceprzewodniczącym Rady został prof. J. Pluta.

Również w lipcu wojewoda legnicki próbował ustalić godziny czynności wszystkich aptek w województwie (zarządzenie to nigdy nie weszło w życie).

We wrześniu Komisja ds. Sieci Aptek zmieniła nazwę na Komisja ds. Koncesji.

Na przełomie września i października rozpoczęły się ruchy władz administracyjnych zmierzające do zmiany warunków umów refundacyjnych na mniej korzystne dla aptekarzy (region wrocławski, legnicki). W planowanych aneksach wprowadzano m. in. obowiązek komputeryzacji aptek.

Od października rozpoczęto wydawanie w Izbie prawa wykonywania zawodu.

W listopadzie dofinansowano utworzenie stałej wystawy apteki „Pod Złotym Gryfem” w Muzeum Kupiectwa w Świdnicy, dzięki inicjatywie i zaangażowaniu mgr Romany Łesak-Karaszewskiej ze Świdnicy.

Pod koniec roku Izba została pozwana do sądu w sprawie wydania negatywnej opinii nt. wniosku o przyznanie koncesji na aptekę w Świdnicy, a także wszczęto postępowanie przeciwko Izbie w Urzędzie Antymonopolowym. Izba próbowała interweniować w sprawie sprzedaży przez PZF „Cefarm” budynku z apteką mgr Z. Jędrusik-Brzozowskiej w Szklarskiej Porębie (groził bojkot hurtowni). Reminiscencje tych wydarzeń opisuje ich bohaterka w artykule w zamieszczonym Biuletynie DIA nr 11/93 pt.: „Zostałam sprzedana za 114 srebrników”.

W grudniu Rada Aptekarska DIA uregulowała zasady „powrotu do zawodu” na terenie działania DIA (uchwała 6/93).

Zacieśnienie współpracy między Izbą a Nadzorem Farmaceutycznym objawiło się wspólnym wręczeniem przez mgr Lidię Temler, prof. Janusza Plutę i mgr Irenę Knabel-Krzyszowską trzech pierwszych koncesji wydanych przez Wojewódzki Inspektorat Farmaceutyczny we Wrocławiu. Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej mgr Janina Samsonowicz na łamach Biuletynu DIA nr 12/93 podsumowała kolejny rok pracy Rzecznika i omówiła uchybienia najczęściej występujące w aptekach, aby unikać ich w przyszłości.

Cały rok 1993 minął pod znakiem nowych rozporządzeń, wielu spotkań integrujących środowisko zawodowe, jak również ciągłych kłopotów z umowami refundacyjnymi i refundacją.

 Rok 1994

Kolejny rok działania samorządu otworzyło zawiązanie się spółki aptekarzy legnickich i innych inwestorów i powstanie firmy „Legfarm”, pierwszej hurtowni aptekarzy na terenie DIA.W styczniu na posiedzeniu Prezydium Rady Aptekarskiej rozpatrzono pierwsze wnioski farmaceutów o przywrócenie im prawa powrotu do zawodu i wyznaczenie okresu przeszkoleń (na podstawie art. 17 ustawy o izbach aptekarskich). Także w styczniu społeczność zawodową zbulwersowała wiadomość o wprowadzeniu przez aptekę w Świdnicy „karty stałego klienta”. Cóż to za „klient” w aptece, gdzie nasza etyka zawodowa?

III Okręgowy Zjazd Delegatów DIA odbył się w dniach 4 – 5 marca w Sobótce-Górce. Obecnych było 64 delegatów. Zjazd miał charakter roboczy i z tego powodu gośćmi Zjazdu byli tylko mgr Roman Hechmann (przewodniczący Komisji Ekonomicznej NRA), dr Włodzimierz Bednorz (przewodniczący DIL-u), mgr E. Budko (prezes Stowarzyszenia Właścicieli Prywatnych Aptek). Na Zjeździe omawiano m.in.: trudną sytuację kadrową aptek, szkolenie przed i podyplomową aptekarzy, rozliczanie receptury. Powołano Komisję ds. Pracowniczych. W uchwałach Zjazdowych zawarto: powstanie funduszu na rzecz zakupu lub budowy własnej siedziby, potrzebę dofinansowania członków Izby ubiegających się o mandat radnego w wyborach samorządowych, dążenie samorządu do poprawy istniejącej sytuacji kadrowej aptek szpitalnych i ekonomicznej aptekarzy w nich zatrudnionych, potrzebę wprowadzenia bieżącej analizy zatrudnienia aptekarzy i przedstawianie zebranych danych Nadzorom Farmaceutycznym i członkom Izby.

Rok 2008

Pod koniec ubiegłego roku zostały wybrane nowe władze DIA. Do styczniowego numeru biuletynu DIA „Pharmakon” nowo wybrany prezes ORA mgr Piotr Bohater napisał: „Chciałbym w tym miejscu jeszcze raz bardzo serdecznie podziękować za udzielone mi zaufanie oraz pomoc i wsparcie zarówno w okresie wyborczym, jak i w pierwszych tygodniach pracy na stanowisku prezesa ORA we Wrocławiu. Gratuluję też wszystkim pozostałym wybranym do władz DIA z uzasadnioną nadzieją na stworzenie kompetentnego zespołu pracującego efektywnie dla dobra naszego środowiska. Ostatnie dni burzliwego dla polskich aptekarzy roku 2007 wyraźnie pokazały, że rozpoczynająca się piąta kadencja naszego samorządu może należeć do wyjątkowo trudnych. Brak dobrej woli ze strony Ministerstwa Zdrowia widać szczególnie na przykładzie ostatniej nowelizacji rozporządzenia w sprawie recept lekarskich. Odrzucone zostały praktycznie wszystkie propozycje zmian przesłane przez NIA – nawet te, których celem było wyłącznie ułatwienie naszej codziennej pracy w aptece bez jakiegokolwiek wpływu na finanse NFZ. (…) Życzę Wam wszystkim, aby ten rok był spokojny, szczęśliwy i pełen sukcesów – również w zakresie prac naszego samorządu.”

W obsadzie personalnej biura Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej nie nastąpiły żadne zmiany. Pani Elżbieta Remska prowadzi sekretariat. Pani Izabela Podolec zajmuje się sprawami ewidencji, szkoleń i prawa wykonywania zawodu. Pani mgr Teresa Cikacz wszystkim, co z finansami Izby jest związane. Biuletyn informacyjny DIA „Pharmakon” nadal ukazuje się raz w miesiącu w niezmienionej szacie graficznej, tylko w coraz większym nakładzie (2300 egz.) – proporcjonalnie do wciąż rosnącej ilości członków Izby, którzy otrzymują go bezpłatnie. Redaktorem naczelnym jest nadal Maria Chmielewska, a drukiem i kolportażem zajmuje się firma SAVIO.

W dniu 12 stycznia na stoku „Karpatka” przy ul. Myśliwskiej w Karpaczu odbyły się VIII Mistrzostwa Polski Farmaceutów w Narciarstwie Alpejskim. Śniegu wokół było bardzo mało, jednak trasa zjazdowa była sztucznie naśnieżona w stopniu umożliwiającym rozegranie zawodów. O ich stronę techniczną zadbała profesjonalnie firma „Horyzont” z Karpacza. Nowością w tym roku było spotkanie integracyjne dzień przed zawodami, w „Chacie Karkonoskiej” w Karpaczu, gdzie rozdano numery startowe uczestnikom zawodów. Spotkanie po nartach i uroczyste zakończenie zawodów odbyło się także w „Chacie Karkonoskiej”, gdzie ogłoszono wyniki zawodów, rozdano nagrody i świetnie się bawiono przy dobrej muzyce, jedzeniu i piciu.  Do zawodów zgłosiło się ponad 100 osób z całej Polski, ale sklasyfikowano 79 zawodników, w tym 25 farmaceutek (juniorki – 8, seniorki – 17) i 18 farmaceutów (juniorzy – 10, seniorzy – 8). Grupę „Przyjaciele farmacji” stanowiło 36 osób, w tym 10 dzieci. Na pierwszych miejscach uplasowały się prawie te same osoby, co w latach poprzednich. Wśród juniorek najlepsze były: Dorota Zaczyk, Anna Bielasik i Alicja Przybylska (wszystkie z DIA). Wśród seniorek: Mariola Suszko, Joanna Jacek i Iwona Johan (też wszystkie z DIA). Najlepsi panowie to: Bartłomiej Jankowski (Łódzka OIA), Sebastian Jakubowski (Wielkopolska OIA) i Rafał Rytko (Warszawska OIA) wśród juniorów oraz Janusz Mazur, Artur Mikłaszewicz (obaj z DIA) i Wiktor Napióra (Łęczyca) spośród seniorów. Jak zwykle wyrazy podziękowania należą się firmom, dzięki którym mogła się odbyć ta ogólnopolska integracyjna impreza zimowa: HURTAP SA, DHA DOLPHARMA, NIA, HARTMANN i AUDI.

W dniach 17-20 stycznia odbył się Krajowy Zjazd Aptekarzy w Bełchatowie. Miał on charakter sprawozdawczo-wyborczy. W części wyborczej Zjazdu wybrano prezesa Naczelnej Rady Aptekarskiej – został nim dr Grzegorz Kucharewicz. Spośród dolnośląskich delegatów na Zjazd, do pracy w NRA wybrano: dr. Wojciecha Piotrowskiego na członka Naczelnego Sądu Aptekarskiego, do Naczelnej Komisji Rewizyjnej – mgr. Stefana Żebrowskiego, mgr Joanna Piątkowska wybrana została na stanowisko wiceprezesa NRA, a mgr Piotr Bohater został Koordynatorem Departamentu Spraw Zagranicznych NRA. Zasłużonym członkom samorządu z całej Polski wręczono odznaczenia państwowe i resortowe. Z Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej mgr Zbigniew Madurowicz i mgr Olgierd Wiercimok otrzymali Srebrny Krzyż Zasługi.  W dniu 26 stycznia w legnickim hotelu Qubus odbył się coroczny, organizowany przez Hurtap i Dolnośląską Izbę Aptekarską,

XVI Bal Aptekarza. Tej nocy uczestnicy balu przenieśli się w klimaty pełne upalnej egzotyki, na imprezę w tropikalnych klimatach Karaibów. Wyjątkowy charakter balu podkreślał odpowiedni wystrój sali i muzyka w rytmach latino. Gwiazdą wieczoru była In Grid.

Dolnośląska Izba Aptekarska podpisała umowę z firmą Human Partner, która opracuje wniosek o unijne dofinansowanie szkolenia ustawicznego dla kilkuset członków DIA w ramach programu Kapitał Ludzki. Około 550 członków naszej Izby mogłoby bezpłatnie zdobyć w ciągu dwóch lat prawie 50 punktów w ramach szkolenia ustawicznego, a mając zapewnione znaczne kwoty na finansowanie szkoleń Izba miałaby większy wpływ na ich przebieg.

W dniu 7 lutego, w trakcie spotkania przedstawicieli DIA i Oddziału Dolnośląskiego NFZ dokonano ustaleń w kilku ważnych tematach: 1. PESEL na recepcie – DOW NFZ kontrolując recepty w aptece oczekuje prawidłowego sprawozdania nr PESEL z recepty. Podpis lekarza stanowi zatwierdzenie przez niego danych wpisanych na recepcie. 2. Realizacja recept dla pacjentów o uprawnieniach IB – Prawo do bezpłatnych leków dla pacjenta na podst. przepisów ustawy art. 46 szczegółowo opisuje komunikat DOW NFZ z dnia 26.09.2007 r. Komunikat zostanie dodatkowo powtórzony na Portalu Aptekarza. 3. Czytelność recepty – Dane na recepcie powinny być czytelne. Ewentualne poprawki naniesione przez farmaceutę powinny być zgodne z obowiązującym rozporządzeniem MZ w sprawie recept lekarskich. 4. Dwie jednakowe daty podane na recepcie – data wystawienia i data realizacji, oznaczają receptę pierwszą „z trzech”. Leki wydaje się w tym przypadku na miesięczną kurację. 5. Modyfikacje blankietu recepty, tj. umieszczenie kratek na recepcie dolnośląskiej na nr PESEL: DOW NFZ podejmuje się sprawdzenia możliwości umieszczenia na recepcie kratek, w które należałoby wpisać nr PESEL pacjenta. 6. Lista najczęściej popełnianych błędów w aptece: DOW NFZ przedstawi na Portalu Aptekarzy błędy najczęściej popełniane przez apteki podczas realizacji recepty. DOW NFZ zwraca szczególną uwagę na błędy oczywiste przy realizacji recepty, tj. dotyczące recept wystawionych  dla kobiet, na których przepisany lek jest refundowany wyłącznie w męskich jednostkach chorobowych, np. rak prostaty. 7. Portal Aptekarza: Portal Aptekarza ma służyć farmaceutom zarówno do rozliczeń z DOW NFZ, a docelowo być głównym miejscem dostępu do informacji DOW NFZ. 8. Interpretacja przepisów prawnych: Urząd będący właścicielem przepisu prawnego odpowiedzialny jest w wątpliwych przypadkach za jego interpretację. 9. Sposób realizacji recepty dla pacjentów rozliczanych na podstawie przepisów o koordynacji: DIA przeprowadzi szkolenie dla aptek z zakresu sposobu realizacji recept dla pacjentów z Unii Europejskiej. 10. Realizacja recept dla pacjentów o uprawnieniach PO: DIA zobowiązuje się umieścić w biuletynie DIA informacje dotyczące sposobu realizacji recepty dla pacjentów o uprawnieniach PO. 11. Współpraca DOW NFZ z DIA: Spotkania naczelnika Wydziału Gospodarki Lekami DOW NFZ i prezesa DIA będą stałym elementem współpracy.

W dniu 26 lutego obchodzono 15. rocznicę istnienia Klubu Seniora. Jubileuszowe spotkanie Seniorów zaszczycili prezesi Izby pan mgr Piotr Bohater i pani mgr Joanna Piątkowska, prof. Janusz Pluta, mgr Krystyna Szostak oraz prezes Cefarm Wrocław.

W dniach 4-5 kwietnia w hotelu „Jan” w Wojcieszycach k. Jeleniej Góry odbył się Okręgowy Zjazd Aptekarzy DIA. Delegaci dolnośląskich aptekarzy, wybrani na ubiegłorocznym zjeździe wyborczym, po raz pierwszy spotkali się, aby radzić nad bieżącymi problemami środowiska farmaceutycznego. Obecnych było 80 delegatów (spośród 107 wybranych). Gościem był prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej dr Grzegorz Kucharewicz, który przedstawił stan prac NRA i odpowiadał na pytania delegatów (na zdjęciu).Dyskusje nad bieżącymi problemami środowiska, tradycyjnie prowadzono w czterech panelach tematycznych: 1) edukacyjnym oraz etyki i deontologii – pod przewodnictwem Olgi Fedorowicz i Ireny Knabel-Krzyszowskiej; 2) aptek ogólnodostępnych – prowadzonym przez Artura Owczarka; 3) aptek szpitalnych – prowadzonym przez Urszulę Wirską;4) ekonomicznym – prowadzonym przez Piotra Bohatera. Następnego dnia podsumowano dyskusje panelowe i drogą głosowania jawnego przyjęto rezolucje i apele zjazdowe, które będą wskazywać kierunek działań przedstawicieli samorządu na najbliższy rok.

W dniu 20 kwietnia odbył się w Poznaniu Zjazd Delegatów Stowarzyszenia Farmaceutów Katolickich Polski, na którym wybrano nowe władze Stowarzyszenia na lata 2008-2011. Prezesem SFKP jednogłośnie została wybrana pani dr Stanisława Skowron-Szlósarczyk z wrocławskiego koła SFKP. Działalność Stowarzyszenia Farmaceutów Katolickich Polski rozpoczęła się w 1984 r. Jest ono częścią Międzynarodowej Federacji Farmaceutów Katolickich (FIPC). W Polsce Stowarzyszenie posiada koła w Poznaniu, Gdańsku, Katowicach, Lublinie, Warszawie, Bydgoszczy, Tarnowie, Rzeszowie i we Wrocławiu.

W dniu 29 kwietnia na spotkaniu Klubu Seniora przy DIA zaprezentował się nowo wybrany Zarząd Klubu. Jego członkowie przedstawili krótko swoją drogę zawodową. Następnie omówiono program na dalszą kadencję. Nową przewodniczącą Klubu Seniora została mgr Stanisława Makuchowska.

Od dnia 3 maja obowiązuje rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie warunków wysyłkowej sprzedaży produktów leczniczych wydawanych bez przepisu lekarza, w postaci popieranej przez środowisko farmaceutyczne. Jest to rozporządzenie, na które farmaceuci czekali od wielu miesięcy – wprowadzone zapisy zawierają wymagania dla aptek prowadzących wysyłkową sprzedaż produktów leczniczych bez przepisu lekarza, analogiczne do wymagań, które muszą spełniać tradycyjne apteki i hurtownie.

W hipermarkecie „Castorama” we Wrocławiu ustawiono automat z lekami przeznaczonymi do sprzedaży. DIA sprawdzała legalność takiej formy udostępniania leków – przesłano zapytanie do prawników NIA (zawarta w nim była opinia prawnika DIA) i wystąpiono do WIF we Wrocławiu o wydanie opinii.

W dniu 29 maja w Auli Leopoldyńskiej Uniwersytetu Wrocławskiego odbyła się coroczna uroczystość wręczenia dyplomów absolwentom Wydziału Farmaceutycznego i Oddziału Analityki Medycznej AM we Wrocławiu. Dyplomy wręczono 119 absolwentom farmacji i 25 absolwentom analityki medycznej, a absolwentkom (w tym roku same panie), które osiągnęły najwyższą średnią ocen w ciągu całego okresu studiów wręczono nagrody. Odznaki wzorowego studenta otrzymały trzy panie: mgr anal. Marlena Świerczek – średnia ocen 4,55;  mgr farm. Elżbieta Bojsan – średnia ocen 4,52;  mgr farm. Marta Szandruk – średnia ocen 4,50. Tradycyjną nagrodę pieniężną ufundowaną przez Dolnośląską Izbę Aptekarską we Wrocławiu dla najlepszego absolwenta Wydziału Farmaceutycznego prezes DIA mgr Piotr Bohater wręczył mgr Elżbiecie Bojsan.

W czerwcu w Delegaturze Dolnośląskiego Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Wałbrzychu został złożony wniosek o finansowanie szkoleń farmaceutów w ramach unijnego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.  

Także w czerwcu, na seminarium dyskusyjnym zorganizowanym przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego na temat współpracy na rzecz zintegrowanego, regionalnego systemu stacjonarnej opieki zdrowotnej, prezes DIA mgr Piotr Bohater (w odpowiedzi na prezentację pana dr. Romana Szełemeja – pełnomocnika Zarządu ds. Polityki Zdrowotnej UM, która odnosiła się m. in. do funkcjonowania aptek otwartych i szpitalnych w naszym regionie) przedstawił fatalny stan farmacji szpitalnej w aspekcie pozycji aptekarza szpitalnego i zaproponował zorganizowanie podobnego seminarium na temat aptek i ich problemów. 

W sobotę 21 czerwca Dolnośląska Hurtownia Aptekarska DOLPHARMA zaprosiła swoich wiernych klientów oraz pracowników, a także sympatyków na swoje piąte urodziny. Prezes Zarządu DOLPHARMY mgr Agnieszka Mikoszewska podziękowała wyróżniającym się pracownikom hurtowni mającym pięcioletni staż, a aptekarzom – najwierniejszym klientom hurtowni wręczyła okolicznościowe dyplomy. 

VII Górski Rajd Pieszy Farmaceutów zorganizowany przez Dolnośląską Izbę Aptekarską, odbył się w sobotę 28 czerwca. Pani mgr Rozalia Mazur-Skotnicka jak zwykle zaproponowała przepiękne miejsca do zwiedzenia. Tym razem był to Złoty Stok, Paczków i Kamieniec.

Lipcowa nowelizacja list refundacyjnych przeprowadzona została w „tradycyjny” sposób: w ostatniej chwili, z błędami i w atmosferze niepotrzebnego zamieszania. Pisma prezesa Naczelnej Rady Aptekarskiej w tej sprawie zostały przez Ministerstwo Zdrowia całkowicie zignorowane. 

Tematem kolejnego spotkania z Grzegorzem Wysoczańskim – naczelnikiem Wydziału Gospodarki Lekami DOW NFZ były sprawy związane z numerem PESEL i receptami z odroczonym terminem realizacji. Brak prawidłowego numeru EAN i BLOZ może skutkować podważeniem prawa do refundacji dla aptek. Omówiono także recepty drukowane komputerowo.

W dniu 2 września, po wakacyjnej przerwie aptekarze regionu wrocławskiego spotkali się tradycyjnie w pierwszy wtorek miesiąca. Spotkaniu towarzyszyła miła uroczystość. Po raz pierwszy kilku spośród tegorocznych absolwentów Wydziału Farmacji odbierając Prawo Wykonywania Zawodu składało ślubowanie). Ta nowa forma wręczania prawa wykonywania zawodu farmaceuty została wprowadzona zgodnie ze znowelizowaną ustawą o izbach aptekarskich (Dz. U. Nr 47, poz. 273 z 18.03.2008 r.), według której: Farmaceuta, w stosunku do którego podjęta została uchwała przez Naczelną Radę Aptekarską albo okręgową radę aptekarską o przyznaniu prawa wykonywania zawodu farmaceuty, składa ślubowanie. O terminie ślubowania okręgowa rada aptekarska właściwa ze względu na zamierzone miejsce wykonywania zawodu farmaceuty, a w przypadku obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej – Naczelna Rada Aptekarska, informuje farmaceutę. Ślubowanie powinno odbyć się bez zbędnej zwłoki. Ślubowanie składane przez farmaceutę w brzmieniu: „Ślubuję uroczyście w swej pracy farmaceuty, sumiennie, gorliwie i z należytą starannością wykonywać swoje obowiązki, mając zawsze na uwadze dobro pacjenta, wymogi etyki zawodowej i obowiązujące prawo, a także zachować tajemnicę zawodową, zaś w postępowaniu swoim kierować się zasadami godności, uczciwości i słuszności” odbiera prezes właściwej okręgowej rady aptekarskiej albo prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej. Okręgowa rada aptekarska, a w przypadku obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej – Naczelna Rada Aptekarska, niezwłocznie po złożeniu ślubowania wydaje farmaceucie dokument „Prawo wykonywania zawodu farmaceuty”.

W październiku prezes DIA mgr Piotr Bohater został mianowany członkiem prezydium Grupy Farmaceutycznej Unii Europejskiej (PGEU).

W dniu 26 listopada w sali obrad Urzędu Marszałkowskiego we Wrocławiu odbyło się seminarium dyskusyjne zorganizowane przez Dolnośląską Izbę Aptekarską i Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego. Celem przedstawicieli Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej było przybliżenie obecnym na spotkaniu parlamentarzystom, przedstawicielom starostw powiatowych, urzędów miejskich i szpitali województwa dolnośląskiego wiedzy na temat najważniejszych problemów i zagadnień dotyczących funkcjonowania aptek ogólnodostępnych i szpitalnych. Poseł Norbert Raba (członek sejmowej Komisji Zdrowia) deklarował, że wszelkie postulaty i uwagi przekazane mu przez przedstawicieli DIA trafią na pewno do sejmowej komisji zdrowia i do resortu, tym bardziej, że trwają prace nad ostatecznym kształtem prawa farmaceutycznego oraz nad listą leków refundowanych.

W listopadzie, w Jabłonnej odbył się Konwent Prezesów Okręgowych Izb Aptekarskich, który ustosunkował się i zaopiniował projekt zmiany Prawa farmaceutycznego, którego zmiana jest niezwykle oczekiwana przez środowisko, szczególnie w zakresie sztywnych cen, zmiany tabeli marż, demografii i geografii aptek. Dolnośląską Izbę Aptekarską reprezentowali – mgr Joanna Piątkowska i mgr Piotr Bohater, który prowadził obrady.

Koniec roku był związany z uroczystościami wigilijnymi Izby (była coroczna kutia autorstwa mgr Piątkowskiej), a także oczekiwaniem na zmiany list, cen i limitów z nadzieją, że nie wypadnie to 31 grudnia, czyli w Sylwestra!

W dniu 31 grudnia 2008 r. skończył się pierwszy, pięcioletni okres edukacyjny dla farmaceutów, którzy uzyskali Prawo Wykonywania Zawodu do dnia 31 grudnia 2003 r. Osoby, które nie uzyskały w tym czasie 100 punktów edukacyjnych mogą złożyć uzasadniony wniosek do Rady Aptekarskiej OIA o przedłużenie okresu edukacyjnego o okres nie dłuższy niż 24 miesiące.

_______________________________

W roku 2008 odeszli z naszego grona: dr hab. n. farm. Ryszard Jasztold-Howorko, mgr farm. Halina Kułakowska, mgr farm. Halina Lubicz, dr hab. farm. Jarosław Czyrski, mgr farm. Grażyna Dec-Szeliga, mgr farm. Maria Domosławska, mgr farm. Marta Wilczyńska-Simon, mgr farm. Alicja Wachowiak, dr farm. Stanisława Skowron-Szlósarczyk, mgr farm. Zofia Harlender.

Opracowanie: mgr farm. Joanna Piątkowska, mgr Maria Chmielewska.