80 lat temu świat dowiedział się o Zbrodni Katyńskiej. 13 kwietnia 1943 r. Niemcy okupujący terytoria ZSRR ogłosili informację o odkryciu w lesie pod Katyniem masowych grobów polskich oficerów. Do tego dnia los ok. 22 tys. obywateli polskich uwięzionych przez NKWD po wkroczeniu armii sowieckiej do Polski pozostawał nieznany.
13 kwietnia 1943 r. stało się jasne, że przedstawiciele elity II Rzeczypospolitej – żołnierze, policjanci, urzędnicy, profesorowie, artyści, lekarze, aptekarze, nauczyciele, prawnicy – zostali zamordowani. Ich śmierć wiosną 1940 r. była skutkiem decyzji podjętej 5 marca tego roku przez władze ZSRR. Polscy jeńcy osadzeni w obozach w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz przetrzymywani w więzieniach NKWD mieli zostać rozstrzelani. Miejscami ich kaźni, oprócz lasu katyńskiego, były także Charków, Miednoje, Piatichatki, Bykownia i inne miejsca na terytorium Związku Sowieckiego. Zostali zabici strzałem w tył głowy i pochowani w masowych grobach, a prawda o ich losie miała nigdy nie wyjść na jaw.
W ramach wspomnienia i uczczenia pamięci o farmaceutach zamordowanych w 1939 r. przez NKWD zachęcamy do lektury opracowania przygotowanego przez magistra farmacji Marka Pusiarskiego, jak również publikacji źródłowych.