Szanowni Państwo
Przekazujemy opracowanie w formie graficznej osób, którym farmaceuta może wystawić receptę pro familia. Przedstawiono najczęstsze, ale nie wszystkie przypadki. Opracowanie prawne wykonano w oparciu o Ustawę Prawo farmaceutyczne Art. 96b. 3. oraz orzecznictwo sądowe w tej materii.
Zostało również skorygowane w oparciu o interpretację Ministerstwa Zdrowia wystosowaną na zapytanie DIA z powodu wątpliwości. Pismo w załączeniu.
Ustawa Prawo farmaceutyczne Art. 95b. 3.
1) osoby wystawiającej, zwana dalej „receptą pro auctore”,
2) małżonka, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu, krewnych lub powinowatych w linii prostej, a w linii bocznej do stopnia pokrewieństwa między dziećmi rodzeństwa osoby wystawiającej, zwana dalej „receptą pro familiae”
Podkreślamy, że w przypadku gdy farmaceuta pozostaje w związku nieformalnym, „pozostaje z osobą we wspólnym pożyciu”, jest uprawniony do wystawienia recept dla tej osoby. Natomiast nie ma uprawnień do wystawiania recept dla rodziny tej osoby, jak ma to miejsce w przypadku małżeństwa.
Definicja wspólnego pożycie nie jest zdefiniowana w ustawie. Można przyjmować, że do definicji przybliża uchwała podjęta 25 lutego 2016 r. w składzie siedmiu sędziów Sądu Najwyższego (sygn. Akt I K&P 20/15), która mówi:
Zawarty w art. 115 § 11 k.k. zwrot „osoba pozostająca we wspólnym pożyciu” określa osobę, która pozostaje z inną osobą w takiej relacji faktycznej, w której pomiędzy nimi istnieją jednocześnie więzi duchowe (emocjonalne), fizyczne oraz gospodarcze (wspólne gospodarstwo domowe). Ustalenie istnienia takiej relacji, tj. „pozostawania we wspólnym pożyciu”, jest możliwe także wtedy, gdy brak określonego rodzaju więzi jest obiektywnie usprawiedliwiony. Odmienność płci osób pozostających w takiej relacji nie jest warunkiem uznania ich za pozostających we wspólnym pożyciu w rozumieniu art. 115 § 11 k.k.
